Hugleiðingar

Ég lét það eftir mér að sækja í þorsk í dag (gær) í blíðuveðri úti á hinum fagra Breiðafirði. Snævi þakin Barðaströndin, Skorin og Bjargtangarnir ljómuðu í sólinni. (Af einhverjum völdum finnst mér alltaf eins og það sé sól á Ströndinni).

Það var feikna gott fiskirí, um 200kg á bala af stórum og fallegum þorski, og gaman að vera til. Heildarafli tæp 5 tonn.

Þetta varð (einu sinni sem oftar) til þess að mér varð hugsað til fiskifræðinganna. Skyldi þeim ekki finnast bara pínulítið skrítið að það er alltaf jafn auðvelt að finna og veiða þorsk (fer að vísu eftir árstíð). Það væri ekkert auðveldara en að veiða og veiða. Ætti það ekki að vera þannig að ef þorskstofninn er alltaf að minnka og minnka þá væri minni og minni afli, erfiðara og erfiðara að finna þorsk?

Skyldu fiskifræðingar Hafró aldrei leiða hugann að þessu? Eða má þetta ekkert vera með í módelinu - af því þetta passar ekki í það?  (Er kannski fleira líkt með Hafró og dómsdagspredikurum global warming hreyfingarinnar?)

Mér finnst þetta allavega skrítið - en ég er enginn fiskifræðingur.

Athugasemdir

[Halldór Þórðarson/dóritaxi, 2.3.2008 kl. 01:27]

Sæll frændi, það er alltaf sól á ströndinni, gaman að heyra að það sé góður afli þá eru allir ánægðir

[Sigurður Þórðarson, 2.3.2008 kl. 20:35]

Skemmtileg pæling hjá þér. Ég hálf öfunda þig af því að fara í svona róður.

Ágætur fiskifræðingur sem ég þekki og er reyndar ekki á sömu línu og Hafró, sagði eitt sinn að innihald magans og holdafar segði meir en nokkuð annað um ástand fisksins.

Þeir eru aftur á móti alltaf í talningu sem aldrei getur orðið fullkomin einfaldlega af því hvað hafið er stórt.